Sterroryzował całe osiedle. Ale właśnie opuścił areszt

- Złapał ją za głowę i uderzał o parapet. O tu, w tym oknie na parterze  - jeden z sąsiadów, mieszkaniec legnickiego osiedla Zosinek, relacjonuje wydarzenia sprzed kilku miesięcy. - Ona w tym czasie miała na rękach takie małe, może dwu-trzy letnie dziecko. No i ktoś z lokatorów zadzwonił na 997. Wtedy zaczęła się ta akcja z karabinami, strzelaniem i policją.

Chodzi o wydarzenia na ul. Lwowskiej do których doszło 26 października. Łukasz M. na widok patrolu policji założył kominiarkę i zagroził użyciem broni. Policjant, który go ostatecznie obezwładnił, dokładnie pamięta szczegóły całej akcji.

- Był agresywny. Krzyczał "ja was pozabijam", "ja mam tutaj kałasznikowa", "rozwalę was". Przyjęliśmy, że faktycznie może strzelać, bo widziałem co trzymał w rękach i przypominało to kbk AK-47 "kałasznikow". Niejednokrotnie mierzył w nas. Jak zajechałem na miejsce, to dzielnicowi oddali już dwa strzały ostrzegawcze. Wiele razy mieliśmy go na muszce. Na szczęście udało się go obezwładnić bez użycia ostrych pocisków - relacjonuje policjant.

Gdy Łukasz M. został obezwładniony okazało się, że zarówno karabin, jak i ładunek, którym chciał wysadzić mieszkanie, są tylko atrapami. Mężczyzna trafił do aresztu.  W styczniu rozpoczął się jego proces. I choć wyrok jeszcze nie zapadł, kilka dni temu wyszedł na wolność.

- Za to, że zadzwoniliśmy na policję stwierdził, że się zemści na nas - wyjaśnia jeden z mieszkańców ul. Lwowskiej. - On to powiedział w sądzie, oficjalnie przy świadkach.  I został wypuszczony na wolność  - załamuje ręce świadek zdarzenia.

- Sąd uchylił areszt - przyznaje rzecznik Sądu Okręgowego w Legnicy, Jarosław Halikowski. - Jednocześnie wobec niego został zastosowany dozór policyjny oraz nakaz opuszczenia mieszkania (przy ul. Lwowskiej - dop. red). Z uzasadnienia wynika, że na obecnym etapie nie ma potrzeby stosowania wobec oskarżonego najsurowszego środka zapobiegawczego, jakim jest areszt. Oskarżony złożył wyjaśnienia przed sądem. Sprawa jest w końcowym etapie wyjaśniania. Nie ma zatem obawy matactwa.

- Tylko, że wypuszczenie Łukasza M. na wolność może stanowić zagrożenie nie tylko dla przebiegu procesu, ale również dla bezpieczeństwa publicznego - ripostuje rzecznik legnickiej prokuratury Liliana Łukasiewicz (na zdjęciu). - W momencie akcji policjanci przecież kazali sąsiadom chować się po krzakach. Ci ludzie byli przekonani, że groźby Łukasza M. zostaną spełnione i tym właśnie zostały zrealizowane znamiona przestępstwa. W czasie śledztwa biegli uznali, że mężczyzna nie jest chory psychicznie, ale ma zaburzoną osobowość. Jest impulsywny, agresywny i nie skory do refleksji nad własnym zachowaniem. Może stanowić zagrożenie dla pokrzywdzonych, dla porządku prawnego i dlatego areszt w stosunku do tego mężczyzny nie powinien być uchylony.

- Potwierdza to też relacja ojca tego mężczyzny - dodaje policjant, który jesienią założył Łukaszowi M. kajdanki. Wynika z niej, że oskarżony ma problemy alkoholowe, zażywa narkotyki, a do tego eksperymentuje z psychotropami. To jest mieszanka wybuchowa, po której reaguje agresją. - Według mnie jest duże prawdopodobieństwo, że ponownie może dojść do takiej sytuacji jak jesienią. Obawy sąsiadów są uzasadnione. Rozumiem tych ludzi, tym bardziej, że mają małe dzieci - wyjaśnia funkcjonariusz.

- Boimy się, bo facet jest nieobliczalny - dodają lokatorzy. - To my jako pierwsi stanęliśmy w obronie maltretowanej kobiety. A teraz wychodzi na to, że sami boimy się o własne życie. Łukasz nie pojawił się tu jeszcze, ale może się pojawić w każdym momencie. Nie znamy dnia ani godziny i nikt nas nie potrafi ochronić - mówią.

Zgodnie z decyzją sądu w ramach nadzoru policyjnego Łukasz M. miał się systematycznie pojawiać w komendzie. Jednak policjanci nieoficjalnie przyznają, że nie wiedzą gdzie jest oskarżony. W przyszłym tygodniu sąd ma rozpatrzyć zażalenie prokuratury na zwolnienie z aresztu.

Co mówi prawo?
Tłumaczy Dorota Bobnis-Baran

W polskim prawie karnym istnieje instytucja obrony koniecznej, z której korzystamy, gdy nasze zdrowie, życie czy majątek jest bezpośrednio i rzeczywiście narażone na utratę. W tej sytuacji nawet, jeżeli odpierając atak wyrządzimy krzywdę napastnikowi  sąd może odstąpić od ukarania. Ale są też pułapki prawne i wraz z nimi wątpliwości. W Polsce istnieje przepis o tym że nie wolno atakować jeżeli napastnicy byli uzbrojeni, lecz gorzej od swej ofiary. Tymczasem pomysł, aby obronę rozpoczynać od ich przeszukania, by sprawdzić jaką bronią dysponują jest w zasadzie nierealny. Podobnie przepis mówiący o tym, że dopóki napastnik jest w polu widzenia ofiary, dopóty trwa napad. Nie ma przecież gwarancji, że jest to ucieczka, a nie przygotowanie do ponownego ataku. Napadnięty nie ma obowiązku rozważania rozwoju sytuacji, jeśli ma możliwość unieszkodliwienia bandyty.Polskie prawo stanowi też, jeżeli rabusie zakończyli złodziejsko - bandycki napad - kontratak jest bezprawny. Tu pojawia się pytanie np. w sytuacji kiedy bandyci już wychodzą z czyjegoś domu ze skradzionymi dobrami, a właściciel sterroryzowany wcześniej bronią odzyskuje swobodę. Jednak uzbrojeni złodzieje nadal są w jego domu i wychodzą. Strzelać nie moze choćby miał broń. Tymczasem może zrobić to policja i nie byłoby traktowane jako przekroczenie granic służbowych. Prawo polskie reaguje niejednoznacznie; Kilka dni temu Sąd Apelacyjny w Szczecinie uznał że 22-letni mężczyzna przekroczył granice obrony koniecznej i jest winny śmierci dwóch młodych mężczyzn. Sąd utrzymał wobec niego wyrok 10-ciu lat więzienia. Ofiary to dwaj mężczyźni którzy wtargnęli do mieszkania oskarżonego, gdzie byli jeszcze jego matka, ojczym i młodsza siostra. Napastnicy byli pijani i uzbrojeni w pałkę oraz gazowy pistolet. Jeden z nich miał na twarzy kominiarkę. Grozili mu śmiercią, rzucili się na niego. Doszło do szarpaniny. W trakcie bójki skazany sięgnął po kuchenny nóż i zadał kilka ciosów. Napastnicy zostali wypchnięci z mieszkania. Obaj zmarli po przewiezieniu do szpitala.Tymczasem bracia Winkowie, którym groziły długoletnie wyroki za lincz w 2005 roku  we Włodowie, odebrali akty łaski. O uwolnieniu mężczyzn od kary zadecydował w 2009 prezydent Lech Kaczyński. Tomasz, Krzysztof i Mirosław zostali oskarżeni o zabójstwo po tym, jak śmiertelnie pobili mężczyznę, który od lat terroryzował ich wieś. Groził mieszkańcom śmiercią, biegał po wsi z nożem, a w więzieniach spędził ponad połowę swojego życia. Policja nie reagowała na prośby ludzi o pomoc. W końcu zdesperowani i przerażeni bracia Winkowie postanowili sami wymierzyć bandycie sprawiedliwość.